In de supermarkt zijn de schappen met eieren weer gevuld. De mensen kopen. Net of er niets aan de hand is geweest. Net of alles weer in orde is. Ben ik de enige die geen ei meer hoeft?
De laatste tijd is het om de haverklap raak met ons eten. Zowat overal blijkt suiker in te zitten of andere toevoegingen, waarvan je alleen begrijpt dat je ze niet in je lichaam wilt hebben. E-nummers. Zoetstoffen. Spul dat dient om iets een jaar goed te houden, dus dat moet wel een soort plastic zijn. Als ik door de supermarkt loop en naar de schappen kijk, voel ik me ongemakkelijker dan ooit.
Ik passeer de koelvakken met melk en yoghurt en ik denk: daar staat de bio-industrie. Wie daaraan bijdraagt, is een foute eter. Mijn melk koop ik bij de biowinkel, dan is het in orde. Eieren? Ik ben er bang voor. Al dat gif kan niet goed zijn. En al die kippen die eronder lijden, die grote massa’s kippen die van vleugel tot vleugel naast elkaar zittend moeten leven, de foto’s daarvan blijven op mijn netvlies. Steeds als ik eraan denk, krimpt mijn hart een beetje in elkaar. Dat doet pijn.
Het lijkt helemaal uit de hand gelopen te zijn met wat we eten en hoe we met dieren omgaan. Moestuintjes zijn ook al verdacht. Je ziet dat meer en meer mensen van deze situatie ziek worden, naar lichaam of naar geest. Vaak alletwee tegelijk. We moeten een weg vinden naar iets beters, iets waar we op kunnen vertrouwen.
Ik ben stap voor stap overgeschakeld op simpele voeding. In mijn koelkast staat een bakje waarin ik peulvruchten week om ze daarna een klein uur te koken. Vroeger had ik nooit gedacht dat ik zoiets zou doen. Het bleek een kwestie van wennen te zijn, net als met die melk. Die kook ik voor in de ochtendkoffie. Een kleinere beker bleek ook genoeg te zijn. Verder koop ik niks dat een ingrediëntenlijst heeft van drie of meer regels, en daaronder wil ik elk ingrediënt snappen. Bij twijfel, terugleggen en iets anders kopen. Of niks.
Dus zo moet het dan maar, bij gebrek aan beter. De voedingsindustrie bestaat niet om u en mij gezond te houden, maar om winst te maken. Het enige dat wij kunnen doen is zelf nadenken, zelf beslissingen nemen en daarnaar handelen.
Vilan van de Loo
