Met de toenemende variaties op het man dan wel vrouw zijn (denk aan de genderneutrale wc’s, die de moeilijkheden alleen nog maar groter maakten), vieren wij in Nederland Prinsjesdag. Dat is: dames met hoed. Mannen doen gewoon.
Meteen hebben we de twee belangrijkste redenen tot zuchten, los nog van het feit dat Prinsjesdag zonder kabinet hetzelfde is als een vis zonder fiets. Die vergelijking las ik op een muur, dus van mij is het niet.
Elke dame die tegenwoordig een hoed durft te dragen, heeft mijn respect en bewondering. Het is mooi. Het brengt elegantie in het straatbeeld en dat (geef het toe) is hard nodig. Afgelopen zaterdag heb ik lange, lange uren in de stad gewandeld, op zoek naar een mooi en simpel mantelpakje. Het was er niet. Elke winkel hing vol met variaties op vrijetijdskleding. Hoeden? Helemaal nergens te zien. De enige dag in het jaar waarop de dameshoed werkelijk van belang is, dat is Prinsjesdag. Maar Nederland zou Nederland niet zijn, als dat weer een ondertoon heeft gekregen van dat ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’. Want de dameshoed op Prinsjesdag is meer dan een hoed. Het is een kans op televisie-aandacht, op foto’s in kranten en tijdschriften en dus zet menige vrouw een vreemd bouwsel op haar hoofd.
Het is meer dan jammer.
Kijk eens naar foto’s uit de jaren ‘50. Hoe mooi kan ook de Nederlandse mens zijn die een hoed draagt. Vrouwen. En mannen net zo goed.
Waarom zijn de mannen braaf gewoontjes op Prinsjesdag? Dat is onbegrijpelijk. Daar zitten ze in hun nette pak, met al te vaak de rode stropdas (hun persoonlijke powerdasje) en schoenen met veters. Het is een voorspelbaar uniform, zonder hoed.
De situatie is dus: vrouwen mogen gekke hoeden dragen, mannen mogen het niet. En dat verbod steekt me nog het meeste. We leven in een moderne tijd, waarin alle traditionele rolpatronen door elkaar gegooid worden. Iedereen moet alles kunnen, wat we gisteren gewend waren, doen we vandaag anders en wat er morgen gaat gebeuren, daar valt geen pijl op te trekken. Dus dan hoop je toch dat de mannen van Nederland op Prinsjesdag een beetje durven te experimenteren. Misschien zelfs om inspirerend te zijn voor de andere mannen, die graag iets anders zouden dragen maar een mannenbroeder nodig hebben die het voordoet.
Het meest hoop ik toch op de terugkeer van de tijdloze fraaie hoed, te dragen door m/v/anders.
Vilan van de Loo