Toen ik weer thuis was, dacht ik: o ja. Ik was vergeten nog een keer naar dat Hudson’s Bay te gaan. Ingeval het toch leuker was dan de eerste keer. Dat het bij nader inzien een enorme aanwinst bleek te zijn.
Ik heb nu een paar filialen van het warenhuis bezocht en eerlijk is eerlijk: ze hebben een leuk washandje voor 4,95 euro. Het is lekker dik. Redelijke kleur. Jammer dat ik al veel washandjes heb, ook nog van V&D. Verder is het goed dat het gat in de stad dicht is.
Los hiervan schat ik de overlevingskansen van deze winkel laag in. Misschien een jaar. Niet veel langer. En ik ben de enige niet. Ik hoorde iemand het failliet verwachten na drie maanden. Want ja, wat moeten we er kopen? In de straat zie je nauwelijks tasjes van de winkel. In de winkel komen vooralsnog toeristen, die het eindelijk eens met eigen ogen willen zien. Had ik ook.
Dat dure is natuurlijk relatief. Wij zijn een volk van spaarders, we potten voor ons plezier. Dus als we een doel vinden, dan helemaal. Die ene shawl van bijna zestig euro vond ik te duur omdat het ding lelijk was. Was het een wonder van schoonheid geweest, waardoor je weet: hiermee wordt alles beter, dan leg ik dat bedrag er graag voor neer. Lenen, desnoods. Alleen heb ik in heel Hudson’s Bay nog niets gevonden dat ik echt dolgraag wilde hebben. Om me heen hoor ik dezelfde teleurgestelde geluiden.
Ze hebben niet eens kantoorspullen. Geen leuke Canadese hebbedingetjes. Nergens iets waarvan je zegt, nou dat koop ik gewoon voor de heb. Wat er staat, staat ook elders.
Wel zijn de mensen opvallend aardig. Er was een jongeman die naar me glimlachte of ik zijn beschermengel was. Toen begreep ik dat hij op cursus was geweest.
De vraag is dus, waarom die hele winkelketen zo nodig met dit assortiment naar Nederland moest komen. Dat er niemand is geweest die zei: dat gaat niet aanslaan, het is meer van hetzelfde en dan in een leeg aandoend pand, denk nog even na. Ze wilden het gat tussen de Bijenkorf en de Hema vullen, was het verhaal. Daar zat misschien helemaal geen gat. Vraag dat eens aan V&D.
Hoe het verder moet? Ik hoop op een wisseling van assortiment. Huismerken, een factor Canada en graag kassakoopjes. Dan kom ik terug.
Vilan van de Loo
