Plannen

Deze week begon het inderdaad. Ik stond in de supermarkt naar de kattensnacks te kijken toen ik van binnen de weg kwijtraakte. De kerstmuziek hadden ze lekker hard gezet, en dat kwam bij me binnen.

Weer thuis herinnerde ik me hoe ik vorig jaar en de keren ervoor door deze weken kwam. Alleen boodschappen doen met een lijstje in de hand, en dat opstellen in de juiste volgorde, zodat ik in een slingerlijn langs de juiste schappen kwam en dan nog even tanden op elkaar bij de kassarij. Niet meer naar warenhuizen. Wegblijven uit de stad. En de aandacht verleggen, naar iets dat leuk en toch ingewikkeld is.

Wat dat laatste betreft, heb ik het gevonden. Ik kocht een vuistdik boek over de Boerenoorlogen die eind negentiende eeuw in Zuid-Afrika begonnen. Op Youtube zijn filmfragmenten te zien, dus ik heb mijn eigen multimedia-ervaring in huis. Elk hoofdstuk moet ik aan mezelf navertellen, vanwege het leereffect en ook de afleiding. Het werkt.

December is voor mij de moeilijkste maand van het jaar. Dat heeft niet alleen met het ellendige vuurwerk te maken, maar ook met de opdringerigheid van alle consumptie-artikelen, en dit dan onder de valse vlag van gezelligheid en samenzijn en dat het zo hoort. Dat valse steekt me, omdat ik zo verlang naar waarheid en oprechtheid. Want al die consumptie heeft niets te maken met de ware kerstgedachte. Want denkt u zich eens voor vijf minuten in, dat er een baby wordt geboren speciaal om voor onze fouten in zijn latere leven aan het kruis moet sterven. Sta er tien seconden bij stil. Lust u dan nog een kerskransje? Ik kan dan alleen maar stil en beklemd zijn, en aan mijn fouten denken. Die heb ik genoeg.

Mijn plannen voor de kerst zijn door dit alles uiterst eenvoudig. Ik doe nergens aan mee. Voor mij is het maandag en dinsdag, en de dag erna is het woensdag. De wekker gaat op hetzelfde tijdstip, ik eet niet anders dan gewoon, ik maak mijn uren aan de werktafel en in de pauze ga ik wandelen, dit voor de gezondheid en voor de rust in mijn hoofd.
Verder ga ik vooral proberen kalm te blijven en andere mensen hun eigen beleving te gunnen en er niet over te oordelen. Dat is de grootste opgave van december, en misschien wel van het hele leven.

Vilan van de Loo

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.