Je hoort nogal eens mannen klagen – of nou ja, klagen – dat ze door dames worden benaderd op Facebook. Dames van de betaalde liefde. Eerst willen ze vrienden worden. Daarna hebben ze problemen en financiële hulp nodig. Ik word benaderd door weduwnaars uit Amerika.
Het zijn altijd mannen van een zekere leeftijd, die opvallend vaak een snor hebben. En meestal staan ze bij een boot, ook wel naast een motor en in mindere mate bij een auto, die de deur open heeft. Dat betekent dat ze vitaal en vermogend zijn. Er staan ook kindertjes bij hun foto’s, aandoenlijke koppies hebben ze, het zijn kindertjes die heel veel liefde voor een stiefmoeder zouden kunnen voelen. Vermoedelijk zijn al die foto’s geleend en gestolen, want dankzij Dr Phil weet ik wat dit is: catfish. Lokkertjes.
Mijn antwoord op het vriendverzoek is hetzelfde: weigeren. Daarna aanklikken als spam en nog even met verbazing naar de foto kijken.
Dit zijn dus de mannen waarvoor ik zou moeten vallen. Ik en al die ontelbare andere vrouwen die van dezelfde afzender dit vriendschapsverzoek krijgen. De grootste gemene deler. Snor en boot. Nu ben ik toevallig pro-snor (mits goed onderhouden) maar die boot? Straks moet ik nog mee uit zeilen en dan wordt mijn haar nat. Daar hou ik niet van. Dat hebben meer vrouwen.
Toen de vriendschapsverzoeken pas begonnen, ben ik er een keertje op ingegaan. Uit nieuwsgierigheid.
Want ja, hoe zou Buck uit Texas onze toekomst samen zien?
Ik tikte in het chatvenster van Facebook: “Hello!”
Buck kwam terug met: “You are beautiful.”
Ik verveelde me meteen.
Toen vroeg Buck: “Tell me about yourself, please?”
Daar had ik geen zin in, want er staat van alles op mijn profiel, dus met een beetje inzet had Buck dat allemaal al kunnen weten. Ik antwoordde dus: “No”, ontvriendde hem en blokkeerde hem daarna. Ja, ik kan harteloos zijn, dat is waar.
Er gaat geen week voorbij of er meldt zich weer een nieuwe weduwnaar uit Amerika op mijn Facebookpagina. Het is een stuitend gebrek aan fantasie van de oplichters die achter die verzonnen mannen zitten. Wéér een boot op de foto. Alwéér die guitige kindertjes. Zou dat nou werkelijk een business zijn waar geld in zit? ‘t Is toch droevig als je zo je brood moet verdienen, maar misschien is het iets minder droevig als je er miljonair mee wordt.
Vilan van de Loo
