De beschaving is begonnen en wel in Sint-Michielsgestel, dat ligt in Noord-Brabant, enigszins nabij ‘s Hertogenbosch. Daar gaat de lokale AH-supermarkt een stilte-uur invoeren, op dinsdag vanaf acht tot negen uur in de ochtend. Het is een begin.
Het idee is overgewaaid uit Engeland en dat idee heeft een medisch jasje aan. Zo’n uur is voor mensen die snel overprikkeld zijn. De Vereniging voor Autisme heeft een lijst gestuurd van storende geluiden in de winkel. Dus de supermarkt kon aan de slag.
Geen achtergrondmuziek. Geen vakkenvullers. Geen zingende of fluitende medewerkers. Je zou zeggen: een normaal uurtje, en daarom ben ik er zo enthousiast over, dat ik me bij wijze van steunbetuiging ga aanmelden bij de Vereniging voor Autisme, als ze willen hebben, tenminste.
Ik hoop dat dit uur langer gaat duren. Waarom niet die hele dinsdag? En waarom niet in alle supermarkten van Nederland? Op dinsdag is er geen herrie in de supermarkt. Dat betekent ook voor klanten aanpassen, en zeker weten voor de kinderen van die klanten. Niks meer rennen en krijsen en scheldwoorden roepen. Je bent stil in de supermarkt of je bent er niet. Net als in de trein, daar hou je ook je kop in de stiltecoupé en anders zegt iemand er wat van.
Het lijkt wel of we de stilte gaan herwaarderen in ons land. Je hebt ook al restaurants die kindvrij zijn en daar is het aanzienlijk stiller. Vakanties: idem dito. De stiltecoupé zit als eerste vol. En half Nederland doet aan mindfulness om te leren van binnen stil te zijn.
Stil is goed. Maar stil betekent niet zozeer stil, alleen dat je andere geluiden hoort. In de supermarkt hoor je de anderen lopen. Een karretje piept. Iemand zet de pot bieten terug in het schap. Dat zijn mooie nuttige geluiden, ze hebben functie en betekenis. Ze helpen bij het nadenken over de aanschaf van het een of ander, want ze bevestigen waar je bent en waarom je er bent.
Vorige week zag ik de schappen alweer volgeladen worden met allerlei snoep en gebak, zodat ik begreep welk seizoen op komst is. Wat zou het heerlijk zijn om juist in die tijd naar een stille supermarkt te kunnen gaan. Geen gekmakende muzakjes, nul knallende versieringen, gewoon rust. Hoe dol ik ook ben op aanbiedingen, in zo’n supermarkt zou ik best wat meer willen betalen. Voor de stilte.
Vilan van de Loo
