“Hoe kun je toch omgaan met al het verdriet dat je tegenkomt?” Regelmatig krijg ik deze vraag gesteld. En ik begrijp dat heel goed. Als uitvaartbegeleider krijg ik nu eenmaal met veel verdriet te maken. En ook mij doet dat iets. Als uitvaartbegeleider, maar ook als mens.

Maar hoe verdrietig ook; ik moet en wil ervoor zorgen dat alles vlekkeloos verloopt. Het afscheid moet een waardevolle herinnering voor de nabestaanden worden. Mijn emoties mogen dus wel zichtbaar zijn, maar nooit de overhand krijgen. Wat mij daarbij helpt is dat ik nabestaanden bij mag staan. Dat ik samen met hen zorg voor een waardig en respectvol afscheid. Zo geef ik ook mijn eigen emoties de ruimte.

Afscheid nemen begint bij vasthouden wat je lief hebt
Omgaan met emoties werkt voor iedereen anders. Als nabestaanden pijn en verdriet hebben, kan ik dat helaas niet voor ze weg nemen. Wel kan ik proberen het te verzachten. Door er voor ze te zijn en door te zorgen voor een liefdevol en persoonlijk afscheid. Ik wil ze helpen de mooie herinnering van dat wat hen lief was vast te houden. Want daarmee start het nemen van afscheid en het verwerken van rouw.

Het verlies van een dierbare is ingrijpend
Vaak betekent een verlies ook het veranderen van een leven. Ik vind het daarom belangrijk om een aantal weken na het afscheid even contact op te nemen met de nabestaanden. Om na te praten over hoe alles is verlopen en om te horen hoe het gaat. Het doet mij goed als ze met een tevreden gevoel terug kijken. En het geeft mij houvast in het omgaan met het verdriet dat ik tegenkom.

Iedereen neemt afscheid op zijn eigen manier. Bent u benieuwd naar de mogelijkheden of wilt u meer weten over nazorg? Neem vrijblijvend contact met mij op via 070 – 302 07 87 of kijk op www.monutadebruijn.nl.