Nog even, en het nieuwe winkelen komt ook in Nederland. In Engeland zit de winkelketen Sainsbury en daar hebben ze het ei van Columbus gevonden. Slow winkelen. Voor bejaarden en voor mensen die ervan houden de tijd voor de dingen te nemen. Het gaat zo.
Elke maandag tussen 13.00 en 15.00 uur is het slow winkelen. Er zijn dan speciale medewerkers aanwezig zonder haast. Alles kan in een gewoon tempo. Kun je de ketchup niet vinden, dan loopt er iemand even met je mee. In jouw tempo, dus je voelt je niet opgejaagd. De paden zijn breed genoeg voor elke rollator. Vakkenvullers gaan vanzelf uit de weg. Er is in die uren extra zitgelegenheid, want nou ja, ook als je chronisch vermoeid bent, wil je wel eens naar de supermarkt. En de cassière maakt een praatje met oprechte belangstelling.
Ik vind het een geniaal plan. Je weet van te voren wat de rustige uren zijn zodat je alleen mensen treft die ook zo zijn als jij. Misschien is er een aparte kassa voor zenuwpezen voor wie de dag altijd te kort is, maar verder niet. En je weet ook: in deze uren ben ik als langzame klant welkom zoals ik ben. Welkom zijn in een supermarkt is een fijn gevoel. Dat gun ik iedereen. Ik heb te vaak ouderen in de rij zenuwachtig zien worden omdat iedereen zo zuchtte. Dan konden ze helemaal hun portemonnee niet meer vinden.
Het is natuurlijk geen liefdadigheid van Sainsbury. Die beschikbare uren konden er wel af, omdat het minder drukke tijdstippen zijn. Dan is het een interessant experiment en het levert ook nog eens veel gratis reclame op. Wereldwijd, zeker weten.
Toch hoop ik dat het hierheen komt. Dan ga ik ook, om te ontdekken hoe langzaam-aan en vriendelijk aanvoelt. Hoe is het, wanneer je in de kleine wereld van de winkel alle tijd voor elkaar hebt?
Door dat berichtje over Sainsbury besefte ik hoe de cultuur van mijn supermarkt draait om opschieten en efficiënt zijn. Iedereen die er werkt, praat en loopt snel. Ik hou van tempo, maar als ik ergens klant ben, wil ik liever aandacht. Daarom ga ik vaker naar kleine winkels. De kaas koop ik hier, de verse vijgen daar, en elders weer wat anders. Het kost veel tijd, maar ik doe nooit meer een miskoop. Dat maakt het voordeliger, uiteindelijk. Maar dat slow winkelen, het maakt me zo nieuwsgierig.
Vilan van de Loo
