Wat u ook doet, ga niet naar de supermarkt als u moe bent en met slechts een vaag idee wat u wilt kopen. Afgelopen zondag deed ik het toch. Het resultaat: bijna huilen voor het schap met eieren. Welke kip was het gelukkigst geweest tijdens het leggen? Er waren zo heel veel dozen dat ik ervan in de war raakte.
Een vermoeid mens is weerloos. Alles komt harder binnen en beslissingen nemen is moeilijker. En ik was juist naar de supermarkt gegaan om op te knappen, even iets anders zien dan het scherm van mijn laptop. Ik zou iets lekkers kopen voor het avondeten. Dat was het plan. Waar kwam ik mee thuis? Met twee zakjes groente die in de aanbieding waren en vermoeider dan ik had gewild.
Je hoort vaak gemor over al die keuzes in de supermarkt en ‘t is terecht. Ieder mens weet dat gezond en eenvoudig eten het beste is, en daar horen heus geen zeventien soorten eieren bij. Ik verlang naar een kleine winkel die van de basisvoeding één soort in huis heeft, maar dat is dan wel goed, dus zonder chemische restanten of enge kleurstoffen, laat staan suikers. Dus één soort pindakaas, één soort beschuit, één soort melk, enzovoort. In de aanbieding gaat het nooit, want de prijzen zijn redelijk. Appels en groente koop ik in de winkel ernaast, waar de groenteboer zit. Er zijn veel hippe onzinwinkels tegenwoordig, misschien kan dit concept ook eens uitgeprobeerd worden. Het simpele leven in de praktijk. Het zou me zoveel schelen aan tijd en gepieker.
Dat zouden best eens de nieuwe buurtwinkels kunnen zijn. Simpelwinkels. Er werken bejaarden die zin in het leven hebben, en graag wat levenswijsheid aan de klanten cadeau doen. Hebben ze zelf iets, dan springt de buurt even bij. Voor honden staat er een bakje water, dus die hoeven niet buiten te wachten. Zo kwetsbaar.
Hoe meer ik erover denk, hoe aantrekkelijker het wordt. Een goede winkel, met gezelligheid, waar de spullen in orde zijn. Daar zou ik per direct boodschappen doen, ook omdat ik weet dat ik daar geestelijk gezonder van ga worden. Een paar weken terug stond ik gevangen in de keuzestress voor het wcpapier, en bijna had ik zalmkleur tissues gekocht, tot ik besloot dat het ingedrukte patroontje me tegenstond. Ik wil geen mens zijn met visies op patronen in zalmkleurig wc-papier. Ik wil gewoon. Gewóón.
Vilan van de Loo
