Wie had dat ooit gedacht? De room- boter is terug van weggeweest. Eerst was het luxe, daarna het slechtste van het slechtste en nu is het weer gezond. We willen allemaal lang en gelukkig leven. Nou gaan we terug naar de tijd van toen, waarin we een botervlootje op tafel hadden staan.

Voor mij is het nostalgie. Zo’n vlootje met liefst een blauwig motiefje erop en dan zo’n bak- steen boter erin. Ik ken het uit fotoboeken en van websites, net als de tafelkleden met franjes, de bakbeesten van zwartwit te- levisietoestellen en verpleegsters met kruisbandschorten. Wat nos- talgisch is, hoeft nog niet waar te zijn. Ik bedoel, wat er in het boter- vlootje zit, wat doet dat eigenlijk in je lichaam?

Wat we wel of niet mogen eten verandert zowat per week. Er zijn allerlei autoriteiten, van food- bloggers tot en met wetenschap- pers en iedereen heeft de waar- heid in pacht. De een roept dat je klei moet nemen want dat haalt het slechte uit je lichaam, de an- der weet dat je juist daardoor je- zelf een arsenicumvergiftiging cadeau doet en ik als derde denk dat ik voor de zekerheid geen klei neem. Ik weet zo onderhand niet meer wat ik wel en niet kan eten.

Wanneer ik die oude foto’s zie, waarop een gelukkig gezin aan de ontbijttafel zit, dan denk ik: had er toen niemand een glutenaller- gie? Waarom hoor je zulke dingen nooit over vroeger? Tegenwoordig zijn er ook steeds meer mensen die geen koemelk verdragen. Dat kwam toen kennelijk niet voor. Of niemand durfde het te zeggen, dat kan best. Misschien is onze voeding geleidelijk aan slechter geworden en komt het daardoor. Ja, het is giswerk. Niemand weet zoiets zeker. Of we nu de terugkeer van de roomboter krijgen, betwijfel ik ei- genlijk. Er is een ruim aanbod van botervlootjes, van lelijke metalen modellen tot en met Tupperware- achtige vlootjes, maar ja, frituur- pannen zijn er in overvloed en van de frituur weten we dat het niet bijdraagt aan je gezondheid.

Wie echt verstandig wil eten, moet er zowat op afstuderen. Met plantaardig eten kun je oud wor- den, dat wil zeggen als de aarde waarin de worteltjes groeiden honderd procent gifvrij is. Fruit is gezond, maar dan heb je gauw een overdosis aan suikers. Het maakt me soms zo radeloos dat ik in op- stand kom. En dan wil ik de rest van mijn leven alléén slagrom- truffels eten.

Vilan van de Loo