Wie net als ik niet meer zo piepjong is, kent het vast nog wel. De televisieserie Cheers uit de jaren tachtig, over het wel en wee van de stamgasten van een Amerikaanse bar. Wanneer ik destijds opgesloten op mijn studentenkamertje de begintune van het programma opzette, schoot ik al vol: Where everybody knows your name and they’re always glad you came. Zo’n warm huiskamergevoel, daar verlangde ik ook naar.
Ik moest er weer aan denken toen er laatst een artikel over Pillen en Praten in de krant verscheen. “De apotheek als stamkroeg”, was de titel. Ik was er stiekem best trots op. Blijkbaar is het ons gelukt om een fijne sfeer te creëren waarin mensen zich veilig en welkom voelen. Dat is mooi meegenomen als je toch al niet voor de lol medicijnen moet slikken. Een kille apotheek en chagrijnige medewerkers helpen dan zeker niet mee aan het genezingsproces.
Door het krantenartikel kwam ik in aanraking met de Community tegen Eenzaamheid, een Haags initiatief om eenzaamheid in de stad te bestrijden. Je zou het niet denken met zoveel mensen dicht op elkaar maar toch voelt 30% van de Nederlanders zich eenzaam. En 8% voelt zich zelfs sterk eenzaam. Het idee dat eenzaamheid vooral voorkomt bij ouderen, klopt niet. Het kan iedereen overkomen. Vooral mensen die zich langdurig eenzaam voelen, lijden het zwaarst. Je kunt letterlijk ziek worden van eenzaamheid.
Tijd dus voor actie. En zodoende deed ik mee met de Week tegen Eenzaamheid. Elke dag ging ik een lunchwandeling maken in het mooie parkje tegenover de apotheek. Iedereen die zich eenzaam voelde mocht met me mee. Het werd een leerzame ervaring. Een paar keer kon ik een leuk praatje maken met buurtbewoners. De meeste dagen zat ik moederziel alleen op een bankje in de druilerige regen mijn boterhammetje op te eten. Ik weet nu wel beter hoe het voelt om eenzaam te zijn.
Helaas bestaat er geen eenvoudig medicijn tegen eenzaamheid. Maar dat is nog geen reden om het er maar bij te laten zitten. Alle beetjes helpen. Apotheek, supermarkt, sportclub, buurthuis, vrijwilligers, familie, vrienden en buren. Als we allemaal wat beter naar elkaar omkijken wordt Den Haag een stukje mooier. En gezonder. Cheers!
Sonja Keizers Apotheek Pillen en Praten
Karl
Wat jammer dat er weinig mensen mee kwamen lunchen! Eenzaamheid is een complex probleem en echt eenzame mensen lijken toch moeilijk te bereiken. Maar toch, ik vind het een ontzettend goed initiatief.