Toen de dokter zei dat mijn grote huiskater Bert op dieet moest, schrok ik. Hij eet zo graag. Daarna zei ze, dat het de bedoeling was te voorkomen dat hij diabetes ontwikkelde. Toen voelde ik een vastberadenheid in mij ontstaan. Dat nooit.

Binnen de kortste keren waren Bert en ik een nieuwe weg ingeslagen met zijn dagelijkse maaltijden. Voor brokjes kreeg hij een afgemeten portie dieetbrokken, die lekker waren en extra vulden waardoor hij geen honger had. Voor avondeten kreeg hij een bord vol eten van het betere merk, dus zonder toegevoegde suikers en ander slecht spul. Hij at met plezier de tonijn, zalm, kip en oceaanvis met en zonder garnalen. Daarna wilde hij op zijn kussen liggen voor de nabespreking (“Wat ben jij een goede eter”) met zachte knuffels. Heel langzaam verloor hij gewicht, precies zoals de bedoeling was geweest. Even dacht ik dat we er waren.

Ik heb de indruk dat kip zijn lievelingseten is. Dus die ene keer dat hij zo intens naar me keek, en daarna bij de deur naar de keuken ging zitten om me aan te moedigen hem een tweede portie kip te geven, dacht ik: “Ach, hij heeft trek.” Het tweede bord ging ook leeg. Misschien had hij honger, want hoe is het met dieet houden: na een poosje voel je iets in je maag. Net of de trek terug is, of de honger. Waarschijnlijk is dat het proces om aan het nieuwe lichaam te wennen.

Twee porties kip werd al snel gewoon. Twee porties zalm ook. Tonijn eveneens. Op websites had ik gezien dat het qua gewicht nèt kon. Dus weer dacht ik dat we er waren.

Maar een paar dagen geleden wilde Bert een derde portie kip. Halverwege de avond ging hij op het tapijt zitten, keek me intens aan en opende zijn bek voor een indringend Meewww. Daarna verwachtte hij een bord vol kip. Ik klapte de laptop dicht. Het was tijd voor een goed gesprek over maat houden. Terwijl ik hem aaide en alles uitlegde, zag ik hoe mijn woorden zijn ene kateroor in, en zijn andere kateroor uitgingen. Toen klapte ik de laptop weer open en ging verder waar ik was gebleven.

Maat houden is moeilijk. Ik gun Bert het lekkerste eten ter wereld, tien borden of meer gevuld per dag, maar dat kan niet vanwege zijn gezondheid. Ik moet nee zeggen, terwijl hij het niet begrijpt. Liefde is een moeilijk iets.

Vilan van de Loo