Vier jaar alweer, is de Loosduinse Nora Borger vrijwillige mentor van een 88-jarige dame, die in Verpleeghuis Tabitha woont. Mevrouw heeft de ziekte van Alzheimer en kan zich weinig meer van vroeger herinneren. Haar zoon, met wie vrijwilligster Nora overigens een goed contact heeft, is niet in staat goed voor zijn moeder te zorgen. Hij bezoekt zijn moeder om de week en probeert ook te komen als er in het verpleeghuis iets leuks wordt georganiseerd voor de bewoners.

“Mevrouw zelf is altijd vriendelijk en heeft veel humor”, vertelt Nora aan deze krant. “Wekelijks bezoek ik haar en gaan we samen wat drinken in het restaurant van het verpleeghuis. Als het mooi weer is, maken we soms met de rolstoel een ommetje en eten we een ijsje in winkelcentrum Alphons Diepenbrockhof. Een paar keer per jaar organiseert het verpleeghuis een uitje naar bijvoorbeeld de Keukenhof of dierentuin. En ondanks dat ze bijna niets ziet – mevrouw is in de loop der jaren blind geworden – geniet ze zichtbaar.”

Eenmaal per halfjaar heeft Nora samen met de verzorgende, de arts en de psychiater een gesprek over het wel en wee van mevrouw. Zij bespreken dan het zogenoemde zorgplan waarbij Nora vragen kan stellen aan de zorgverleners. “Het gaat erom dat mevrouw de best mogelijke zorg krijgt en omdat mevrouw zelf niet meer in staat is beslissingen te nemen, doe ik dat uit haar naam”, legt Nora uit.

Zes jaar geleden startte Nora bij Stichting Mentorschap Haag en Rijn als mentor voor mensen die (deels) wilsonbekwaam zijn. Na haar pensionering wilde zij niet aan de zijlijn staan. Ze ontdekte dat er heel veel behoefte aan hulp is bij zowel jongeren als ouderen die niet meer in staat zijn voor zichzelf te zorgen.
“Aangezien ik over wat vrije tijd beschik, ben ik voor meerdere personen actief als mentor”, geeft Nora aan. En dat is fijn, want er is een groot tekort aan mensen die als vrijwillige mentor willen optreden. “Ik plan zelf mijn bezoeken in en dat is prima te doen.”

Dit vrijwilligerswerk is bijzonder. Je hebt veel verantwoordelijkheid ten aanzien van een persoon. Je moet altijd in de gaten houden dat je alles doet in het belang van je cliënt en je altijd afvragen of hij of zij de juiste zorg krijgt. “Ik denk altijd: Stel je voor dat ik in deze situatie zit: geen familie of vrienden die voor mij kunnen zorgen. Dan zou ik ook dankbaar zijn dat er iemand is die voor me zorgt en voor me opstaat”, aldus Nora.

Dit verhaal schetst maar weer eens hoe belangrijk mentorschap is en hoezeer het op prijs wordt gesteld. “Het is dankbaar werk. Daarnaast word je goed opgeleid en begeleid door de stichting”, besluit Nora.

Zij die meer willen weten over vrijwilligerswerk als mentor kunnen contact opnemen met Ellen Vos via telefoonnummer 06 – 15 07 02 34. Zij is ook bereikbaar via denhaag@mentorschaphaagenrijn.nl.

Binnenkort starten er weer trainingen om vrijwilligers op te leiden tot mentoren. Daar kunt u bij zijn!