Oud servies

Toen ik nog eens goed naar het afdruiprek keek, begreep ik wat het krak-geluid betekende. Daarin stond een bord. Het kleine barstje erin had zich plotseling ontwikkeld tot een langere streep, die de breuk veroorzaakt had. Nu lagen er twee grote scherven.

Dit bord – ik voel me verlegen het te zeggen – dit bord betekende iets voor me. Het was de laatste uit het servies dat ik uit de erfenis mijn grootmoeder had gekregen. Rode bloemen, craquelé, een gouden randje, oma-achtiger bestaat niet. Zij had het nooit gebruikt, omdat het te mooi was. Bij oma had het in de kast gestaan, op dezelfde manier als er jaren achtereen een kristallen servies bij mijn moeder in een kast stond. Ongebruikt. Alleen om naar te kijken. Nadat oma gestorven was, bleek haar servies als nieuw te zijn. Ik vond het een levensles. Waarom zou je het mooiste dat je hebt ongebruikt laten? Maar eerlijk is eerlijk, ik lijk op oma. Ooit was ik zo zuinig geweest met een fles parfum, dat die verschraalde tot een zurige lucht. Met de borden arriveerde dus de aansporing om vandaag te leven met al het goede dat er is, in plaats van je spullen te bewaren tot een dag die misschien niet eens gaat komen.
Dus ik nam oma’s borden meteen in gebruik.

Hoe gaat het met servies? Er komen krassen op. Een scherfje aan de rand is opeens weg. Je laat iets vallen dat in duizend stukken breekt. Dan komt de dag waarop je naar het afdruiprek kijkt, de stapel in het keukenkastje onderzoekt en beseft: dat was oma’s laatste bord. Het speet me toch. Ik besloot de twee scherven te bewaren, als herinnering aan jaren van dienst.
Dankzij een tip kwam ik op een website met antiek serviesgoed. Borden van een eeuw oud stonden er te koop voor twee, drie euro. Vrijwel alles was in ongebruikte staat. Plaatje na plaatje klikte ik aan, om steeds datzelfde te zien: nieuw, nog nooit afwaswater gezien. Borden met bloempjes, golfjes en streepjes, met en zonder gouden randje, alles even prachtig. Zouden ook deze borden bij mensen in de kast hebben gestaan? Hoevelen van ons leiden een leven waarin ze alles uitstellen dat geluk kan brengen?

Ik heb een groot pakket borden besteld. Het komt deze week. De twee scherven lig ik achterin het keukenkastje, als aansporing om nu, vandaag nog, te leven.

Vilan van de Loo

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.