Er is geen mens die precies is als een ander, tweelingen misschien uitgezonderd, en daarom begrijp ik niet waarom peren wel op elkaar moeten lijken. In het schap van de supermarkt liggen ze rij na rij. Van die identieke peren. Gewoon eng.
Sinds ik door omstandigheden op mijn eten moet letten, valt me veel op. Die peren dus. Wat is daarmee aan de hand? Het is net of er in den lande perenfabrieken staan, die allemaal hetzelfde willen maken, en dat is een peer zoals een kleuter die tekent. Ik had de indruk dat de natuur iets anders in elkaar steekt.
Bij de supermarkt koop ik de zogenoemde buitenbeentjes peren. Ze zitten dubbel verpakt in het plastic, maar ze lijken tenminste niet op elkaar. Je hebt grote en kleine. Schotse en scheve. Elk perenvel heeft een eigen patroon. Ik vind de kleine scheve peer het leukste, die heeft iets rebels door lekker toch te bestaan tegen alle regels in. Het rare is: terwijl deze peren als zodanig meer peer zijn, kosten ze minder dan de fabrieksperen. Buitenbeentjes heten ze, net of het afvalperen zijn, alleen geschikt voor gekken als ik.
Het zette me stevig aan het denken. Wat eet ik eigenlijk? Waar kan ik op vertrouwen? Ik heb geen tuin om zelf te gaan verbouwen, maar dan nog weet je niet wat er in de grond zit. Kom daar maar eens achter.
Uit nieuwsgierigheid ben ik op ontdekkingstocht gegaan naar rebels fruit, en de groente neem ik vanzelf mee. Vandaag at ik een mango met rimpels, die in de aanbieding was. Heerlijk zoet. Een bakje met tomaten die een rare kleur hadden? Prima aankoop. Komkommers? Ik neem alleen de donkerste met krommingen, die gaan aan stukken voor in de natuurazijn. Doe ik ook met bietjes: kijk eens naar de biologische variant, die rode bonken zijn gewoon grappig.
Dat alles had ik niet verwacht. Maar ja, tot ik voedselintoleranties kreeg, leefde ik zowat op chocoladetaartjes en whisky, en ik lustte haast niks anders. Ik kon met gemak een pond slagroomtruffels eten, vooral tijdens het lezen. Die tijd komt niet meer terug.
Nu ben ik veroordeeld tot biologische geitenmelk.
Klagen doe ik niet, omdat er veel ergere dingen zijn. En ook al niet, omdat me de ogen geopend zijn. Wat zit ons eten tegenwoordig raar in elkaar. Behalve de buitenbeentjes peren dan, die zijn normaal.
Vilan van de Loo
