Ondanks alles heb ik toch naar die inauguratie gekeken. Plus de wisseling van presidenten met echtgenotes en het begroeten van alle high and mighty mensen die elkaar kennen. Wat me gaandeweg steeds driftiger maakte, was dat aldoor de vrouwen zo gekust werden. Alsof het volwassen kinderen waren. De mannen? Die niet.
ls vrouw zit je wat dat betreft in een ongemakkelijke situatie. Het heet hartelijk te zijn om een vrouw met een kus te begroeten, liefst twee. Kus-kus. Het is de reden waarom veel vrouwen opzien tegen de nieuwjaarsrecepties, als ze die getuite lippen op zich zien afkomen. Mannen hoor je er nooit over klagen, dus dan weet je meteen wie zoiets wil. Toch denk ik dat ze de zaak anders zouden bekijken als het omgekeerd was, dus wanneer mannen te pas en te onpas gekust werden, ook door afschuwelijke kennissen.
Zelf wil ik het niet. Nooit. Ik vind het te intiem. Het vriendelijke nee-zeggen is in zo’n situatie nog lastig. Een oude tante van me zei ooit misprijzend: “Je weet niet waar zo’n mond geweest is.” Dat is waar. Maar het is geen uitspraak die in de conversatie van pas komt. Wat ik heb geleerd, is de uitgestoken hand vast te grijpen en ietwat terug te duwen, dus als het ware de elleboog in te schuiven, en dan tegelijkertijd met stevig oogcontact te zeggen: “Ik heb liever een hartelijke handdruk dan een kus.” Dan glimlachen, anders is het te hard. Als variant zeg ik: “Voor mij hoort kussen thuis in een monogame liefdesrelatie zoals het huwelijk.” Daar schrikken de meesten ontzettend van.
Wil iemand dan toch nog kussen, dan herhaal ik mezelf een paar decibel luider. In noodgevallen trek ik mijn hoofd terug en roep: “Nee!” of “Getsie!”
Het is pionieren, want elke keer moet ik het uitleggen. Daarom had ik graag met deze inauguratie gezien dat het anders kan. Ik bedoel: ofwel je kust zowel mannen en vrouwen als zij dat willen, in het kader van de gelijke rechten ofwel je doet het niet.
Eigenlijk wil ik van dat hele kussen in de gewone omgang af. Een handdruk, ingeval van emotie met een tweede hand erop of op de arm, dat is toch ook goed? Een hand op je schouder kan veel doen, al maak je dat zelden nog mee. Dat gekus moet voorbij zijn. Die aanstellerij. Een gewone hand is de basis van alles.
Vilan van de Loo
