De eerste dag van het nieuwe jaar hield ik een feestdag. Pyjamadag. De hele dag hangen, lezen, werken aan de computer en een dikke laag crème op mijn gezicht. ‘s Avonds voelde ik me sloom. Heerlijk.

Op Facebook zag ik eindeloze foto’s voorbij komen van mensen in gezelschap. Het ene feest na het andere, ook in de kranten. Eigenlijk leek het allemaal op elkaar. Blote jurken, volle glazen, mensen die naar de camera staan te lachen met hun mond half open. Wat heb je er eigenlijk aan, de dag erna?

Ik belde mijn moeder, die zich boos maakte over de geldverspilling van het vuurwerk. Daarna keek ik naar buiten, en zag op straat de restanten van de nacht liggen. Toen iedereen daar stond, was ik mijn huiskater Bert aan het geruststellen. Aaien en praten, voor elkaar bleven we sterk. Misschien ben ik wel saai geworden, zonder dat ik het wist, dacht ik. Er is in de loop der jaren steeds meer verdwenen. De vrienden die alleen kennissen bleken te zijn. De verplichtingen waar ik hoofdpijn van kreeg. De televisie en het strijkijzer, op de strijkplank hang ik mijn was te drogen, dus die heb ik nog.

Pyjamadagen zijn de beste dagen in mijn leven. Op zo’n dag is de wereld overzichtelijk. Op de bank ligt Bertje te spinnen, dus is er een hoorbare bron van liefde aanwezig. Alles in orde. Niets aan de hand. Diep in mijn hart wil ik nooit meer naar buiten. Toch doe ik het.

Ik wil weten hoe het met mijn favoriete buurhond gaat, die een paar dagen geleden met een zware medicijnkuur moest beginnen. Zijn baas is bezorgder dan hij durft te zeggen. En de oude mevrouw in de buurt, die haar overleden man weer zo miste, hoe zou het met haar gaan? Veel geef ik niet. Een kort gesprek, waarin ik naar de juiste woorden zoek, een hm-hm wanneer de ander veel wil zeggen. Of mijn aandacht helpt, kan ik alleen hopen, want ernaar vragen durf ik niet.

Over die kleine ontmoetingen denk ik na als ik een pyjamadag heb. En hoe zoiets vroeger voor mij veel kon betekenen. Weten we ooit wat we voor een ander zijn, kennen we het effect van onze oprechte belangstelling en contact?

Ja, wat een grote woorden zijn dat opeens. En toch zit er hopelijk iets in, om over na te denken wanneer u zichzelf trakteert op een pyjamadag.

Vilan van de Loo